Je computer besluit plots te updaten. Hrrrmbl. Jij wou de pc juist afsluiten of opstarten. Rete-irritant toch?! Die idiote softwareupdate haalt je uit je ritme maar is ook een mogelijkheid koffie te halen of uit het raam te staren. Jaja, je weet dat al. Toch vergeten we dat het vijftien jaar geleden minstens vijf minuten duurde voordat de computer opgestart was.
De periodes waarin ik trager ben (dan wie?/wat?/uhh-snel?) noem ik voortaan softwareupdates. Ik ben minder productief, minder spraakzaam en des te meer aanwezig bij wat er in mijn lijf en hoofd gebeurt. Ik vind het verleidelijk deze periodes te veroordelen als inefficiënt en ongelegen, maar als ik me eraan overgeef vind ik het best lekker. Stiekem doe ik nog steeds een hoop (boulderen, koken, kamperen en solliciteren) maar dan op Teddy(‘sslakken)tempo.
Groetjes De Boulderslak (Floris’ nieuwe bijnaam voor Teddy)
Gedicht: Geel
opgeborreld geel
raast in kleuren, stromen en strengen door mijn lichaam heen
baant zich een weg naar buiten
verhaalt zich in woorden
en ontsnapt aan dat benauwde binnen
ik geloof dat dit is ‘aan je leven beginnen’
29 mei 2020
~ Teddy M.
Gedicht: Aan het updaten
zomaar, sinds een paar dagen
voel ik hoe dat zogenaamde ‘heel zijn’ kan voelen
neem ik niet genoeg met minder
minder heb ik niet meer nodig
ben ik tevredener met alles
wat er al die tijd al was
vult ongemak de leegte op
dat hoort er blijkbaar bij
leegte, was wellicht zelfgecreëerd
met het ontkennen van onaangenaamheden
en andermans liefde daarvoor
voel ik me nu dus voller
opgevulder, rijker, ruimer en ook nog wel ongemakkelijk ‘veel’
maar beter
en beter met wat ik aan de wereld deel
ik schud een laag van me af
nu ik, zelf óók, vindt dat dat mag
29 mei 2020
~ Teddy M.
Leave a Reply